Vrede of Lijden – Is Het Echt Een Keuze?

 

Stel je eens voor dat je de keuze kreeg om een ander leven te lijden?

Zodra je deze keuze zou maken, zou je volledig ondergedompeld zijn in eindeloze vrede, je hart zou zingen van gelukzaligheid en het hele universum zou je terugkomst vreugdevol vieren. Tegelijkertijd zou het menselijk bewustzijn zich dichter in de richting van Vrede bewegen, dichter in de richting van het kennen van het Zelf, doordat jij deze keuze maakt.

 

Zou jij bereid zijn deze keuze te maken?

En wat, als het maken van deze keuze tegelijkertijd betekent dat je alle controle over je leven los moet laten?

Wat, als je alle gehechtheden en oude overtuigingen op zou moeten geven om met helderheid te ervaren dat het immense universum aan jou gepresenteerd wordt via de natuurlijke stroom van Bewustzijn? Om volledig te herkennen dat jij Vrede zelf bent, moet het ego sterven.

 

Als je de volheid van Vrede wilt ervaren, zul je bereid moeten zijn het volgende los te laten: “Ik ben op dit moment boos, vrede kan wachten!”, “Ik heb weer een hoop chaotische gedachten, ik kan geen vrede vinden!”, “Ik moet eerst bewijzen dat ik gelijk heb, ik ben nog steeds met hem aan het redetwisten, daarna zal ik voor Vrede kiezen”, “Ik heb hoofdpijn, ik voel me niet goed, er kan nu geen Vrede zijn”, “Ik, ik, ik...”. Nee, nee, nee. Je kunt eenvoudigweg geen vrede ervaren en tegelijkertijd je schijnbare lijden tot iets groots maken. Het is óf het één, óf  het ander. Dit is alsof je zegt: “Geachte Vrede van de Mensheid, zou je even een seconde kunnen wachten? Ik moet me nu even over deze wiskundige formule buigen om wat intellectueel begrip te verkrijgen, daarna zal ik voor Vrede kiezen.”

 

Voor Vrede kiezen, betekent volledig loslaten. Inclusief het deel van jou dat gelooft dat het aan het lijden is. Want geloof in lijden is ook een gehechtheid. Voor Vrede kiezen, betekent kiezen om te ontwaken, te ontwaken van de onware, tijdelijke illusie.  

 

Het betekent niet, dat we geen gedachten moeten hebben om Vrede te kunnen ervaren. Wel, dat we door afstand te nemen van gedachten Vrede zullen ervaren. Het is niet door op vrede te wachten dat het lijden eindigt, maar door afstand te nemen van het lijden dat we vrij worden. Ontwaken is geen passief wachten. Feitelijk is het door het onder ogen zien van je verslaving aan gedachten en je gehechtheid aan lijden, dat je je kunt openen voor een ander niveau van leven en Vrede. Het is een actieve keuze in elk moment, het gaat over hoe jij je leven wilt creëren. 

 

Wat is lijden? Lijden komt voort uit de identificatie met gehechtheden en overtuigingen.

Waarom veroorzaakt dit lijden? Omdat de realiteit ermee botst, waardoor er dualiteit ontstaat: “Waarom overkomt mij dit?”, “Dit zou niet zo moeten zijn”, “Ik wil dat dit anders is”. De individuele 'ik' wordt gecreëerd door onze overtuigingen en belemmert ons de werkelijkheid als Eén te ervaren.

De Ene is alomtegenwoordig en vormloos. Het bestaat in jou en het is de Bron van Vrede, Vrijheid, Liefde en Plezier.

Alles komt er uit voort, stroomt er in en lost er uiteindelijk weer in op. Alles wat we kennen, alle geluiden, kleuren, vormen, alle gedachten, emoties en visioenen die stromen, dit alles wordt nietig en onbelangrijk binnen de uitgestrekte Stilte. Stilte alleen bestaat en jij bent de Stilte zelf. En omdat het vormloos is, zal het nooit gekwetst worden en kan het onmogelijk lijden. Het is De Ene, volmaakt bestaand.

 

Maar mensen zijn zo gewend om dualiteit te ervaren, om boos te zijn, ellendig en depressief, zonder te zien dat er een deel in hen is dat eigenlijk van dit alles geniet, van het spel van illusies en dat zelfs manieren vindt om schoonheid in de pijn te vinden. Ze zijn er zo goed in om gefrustreerd te zijn door bepaalde woorden, verveeld door bepaalde dingen en te verdrinken in bepaalde situaties en gevoelens. En vergelijkbaar met het hebben van een verslaving, voelen ze zich trots op hun titels: “Ik ben dit type persoon, ik ben afgestudeerd op die en die school, ik werk bij dat en dat bedrijf...” Mensen verzamelen hun identificaties en vormen zichzelf tot een bepaald beeld (inclusief de beelden van pijn en angst) om alle lege momenten op te vullen waarin ze nog steeds naar geluk buiten zichzelf zoeken.     

 

En zelfs toen ze ooit, in een bepaaldeuitzonderlijke omstandigheid, per ongeluk tegen de Waarheid opliepen, was de reactie meestal: bang zijn en zich verbergen. Zich terugtrekken op een veilige plek, de situatie van veraf bekijken, ervoor zorgen dat het niet de routine van hun leven door de war gooit, terwijl in werkelijkheid het Leven hen uitnodigt om door hun overtuigingen heen te stappen en iets te ontdekken dat nog groter is.

 

De enige echte bevestiging is ervaring.

Dus als ik een Ascension Introductie geef en ik ze met enthousiasme vertel dat het leven in eindeloze vreugde en gelukzaligheid geleefd kan worden, fronsen ze soms en vragen me serieus: “Zal ik mijn emoties dan niet verliezen? Word ik dan geen koelbloedig beest?”, “Ik houd van vrede, maar ik geloof ook dat pijn noodzakelijk is, het helpt me leren.” Ze zijn bang het bekende kwijt te raken; ze beschermen elk afzonderlijk ding waarmee ze vertrouwd zijn en stellen me voortdurend allerlei soorten vragen om maar niet te verdwijnen in de uitgestrektheid van Vrede. Dus in iedere Intro Talk lijkt het nodig om toch weer diezelfde vraag te beantwoorden: “Kan ik na Ascension nog steeds autorijden?”   

 

Dit is alsof er een feestmaal is van immense schoonheid en pracht; de gehele tafel is gevuld met verse, rijke en tongstrelende lekkernijen. Iedereen doet zich te goed aan het voedsel met grote eetlust en vol genot. Jij echter, staart vanaf de zijkant, het feit negerend dat je boven alles rammelt van de honger en draait je naar de etende persoon naast je met de vraag: “Is het goed?” Je vragen worden steeds professioneler, als van een bestseller journalist, informatie inwinnend over de delicatessen bij alle mensen rond de tafel, die feitelijk aan het eten zijn: “Waar smaakt het naar? Is de textuur glad en zijdeachtig? Explodeert het aroma in je mond? Maakt dit feestmaal je opgewekt? Veroorzaakt het eten van deze hoeveelheden geen diarree?”

Iemand hoort je maag knorren en vraagt je met grote nieuwsgierigheid: “Wil je zelf niet even proeven, neem gewoon een hapje en je zult het weten!” En jij glimlacht alleen en antwoordt met een sterk gevoel van verantwoordelijkheid: “Ik moet het tenminste eenmaal van iedereen bevestigd krijgen.”

 

Bevestiging, bevestiging, bevestiging. Je zult misschien zelfs een gedetailleerd hedonistisch boek over lekker eten schrijven en jezelf trots voelen over het feit dat je alles, van A tot Z, over voedsel geleerd hebt. Nee, ik kan je nu meteen 'bevestigen' dat de enige manier om te weten, is door zelf een hap te nemen. Er is geen andere manier. Maar voor de meesten is de daad van proeven meer als een vrije val – je hebt geen idee wat er gaat gebeuren.

Je kunt alleen alles wat je denkt te bezitten teruggeven aan de Goddelijke Vrede.  

 

Voor vrede kiezen is als een eindeloze vrije val

Het is zo snel dat het lijkt op eeuwig stoppen in dit moment. En dit moment breidt zich oneindig uit in de Eeuwigheid. Binnen deze Goddelijke Vrede is er niets om je aan vast te houden, elk vasthouden zal enorm moeilijk zijn. Je kunt alleen maar leeg zijn, jezelf laten verbijsteren in de onbeweegbare stilte.

 

Wees niet bang voor avonturen. Wees niet bang om de eerste stap van je leven te zetten. Je zult niets verliezen. Je zult inzien dat je nooit iets bezeten hebt; geen overtuigingen, kennis, of gedachten...om mee te beginnen. Wees niet bang om alle zware bagage neer te zetten, het zal niets veranderen, behalve dat je zult realiseren dat de bagage sowieso niet bestaat. Geef alles wat je denkt te weten, al die filosofie en revoluties waarvan je trots bent ze te bezitten, over aan de grenzeloze Eén. Je kunt niets verkrijgen door gehechtheid of vasthouden. Alleen door voortdurend je kopje te legen, kun je de onbegrensde wijsheid van de Ene verwerven. 

 

Alleen door dapper te springen kun je overstijgen. Door elke moment voor je ware natuur te kiezen en de vrede en stilte diep binnen in je te onderzoeken. Je zult alles binnenin zien.

 

Elk moment is een compleet nieuwe start. Elk ogenblik is fris, interessant en fascinerend. Je hebt geen tijd om terug te kijken; zodra je omkijkt, heb je iets gemist. Het leven ontvouwt zich continu op deze wijze; meer vrede, meer bewustzijn en meer wonderen.

 

En dan kan het leven, net als het genieten van een groot feestmaal, onschuldig, simpel, blij, bevrijdend en zwanger van oneindig potentieel zijn. Wacht niet, alleen jij kan deze keuze maken en als je deze keuze maakt in ieder moment help je de mensheid om keer op keer dichter naar het ontwaken van Bewustzijn te bewegen.

 

Fantastische avonturen, de één na de ander, het keer op keer doorbreken van de oude gedragspatronen van de mind, het keer op keer uit vaste overtuigingen springen, het keer op keer loslaten. Laat gaan, dan zul je ontdekken dat je de uitgestrektheid van het Universum hebt bezeten.

 

Enkel de moed om het lijden los te laten en te kiezen voor vrede, zal je de mogelijkheid geven om het volste leven te leven.

Scroll naar boven